Co budzi zasta­no­wie­nie, to pro­ce­dura zakupu. 11 czerwca 2018 r. Inspektorat Uzbrojenia MON poin­for­mo­wał o zakoń­cze­niu, roz­po­czę­tej w lutym 2017 r., pro­ce­dury zakupu ośmiu śmi­głow­ców bojo­wego poszu­ki­wa­nia i ratow­nic­twa – CSAR SOF, w warian­cie spe­cjal­nym dla pod­od­dzia­łów wojsk spe­cjal­nych dla 7. eskadry Działań Specjalnych. Wstępne oferty zło­żyli trzej ofe­renci: WSK „PZL-Świdnik” S.A. (repre­zen­tu­jąca kon­cern Leonardo i ofe­ru­jąca śmi­gło­wiec AW101), kon­sor­cjum Airbus Helicopters SAS z Heli-Invest Sp. z o.o. Services Sp.k. (H225M Caracal) i kon­sor­cjum PZL Sp. z o.o. z Sikorsky Aircraft Corporation (S-70i Black Hawk). Wówczas przed­sta­wi­ciele MON zapew­niali, że anu­lo­wa­nie tego postę­po­wa­nia bynaj­mniej nie ozna­cza, że SZ RP rezy­gnują z zakupu maszyn tej kate­go­rii: Nie jest prawdą, że rezy­gnu­jemy z jakie­go­kol­wiek pro­gramu. Śmigłowce dla wojsk spe­cjal­nych zostaną kupione. 

Czerwcowy komu­ni­kat był ostat­nią ofi­cjalną infor­ma­cją doty­czącą jed­nego z dwóch „pil­nych” zaku­pów śmi­głow­ców na potrzeby Wojska Polskiego, które zostały ogło­szone przez Inspektorat Uzbrojenia po zakoń­cze­niu w paź­dzier­niku 2016 r. pro­ce­dury nego­cja­cji kon­trak­to­wych z Airbus Helicopters zwią­za­nych z zaku­pem 50 maszyn H225M Caracal. Wydaje się, że zamó­wione do wspar­cia dzia­łań Wojsk Specjalnych śmi­głowce mogą być jak dotąd naj­bar­dziej zaawan­so­wa­nymi S-70i w histo­rii tego pro­jektu. Dotychczas takie okre­śle­nie paso­wało naj­bar­dziej do sze­ściu egzem­pla­rzy zamó­wio­nych przez Chile w grud­niu 2016 r., a dostawy któ­rych roz­po­częły się pod koniec lipca 2018 r. Otrzymały one: sil­niki General Electric T700-GE-701D (takie same jak w woj­sko­wych UH-60M), radar pogo­dowy Honeywell Primus 701A, opto­elek­tro­niczną gło­wicę obser­wa­cyjną, trans­pon­der sys­temu roz­po­zna­nia „swój – obcy” BAE Systems APX-117, opan­ce­rze­nie foteli pilo­tów, wcią­garkę ratow­ni­czą, moco­wa­nia do desan­to­wa­nia z wyko­rzy­sta­niem tech­niki szyb­kiej liny, fil­try na wlo­tach powie­trza do sil­ni­ków, pod­ka­dłu­bowy hak do pod­wie­sza­nia ładun­ków zewnętrz­nych i radio­na­mier­nik sygna­łów radio­sta­cji ratun­ko­wych Rockwell Collins DF-500C. Co ważne, szcze­gól­nie jeśli wska­zano czas dostawy pol­skich śmi­głow­ców, S-70i dla Chile były w chwili zamó­wie­nia już skom­ple­to­wane (w warian­cie bazo­wym) i ocze­ki­wały na klienta w Mielcu. Czas pomię­dzy pod­pi­sa­niem kon­traktu a dostawą został wyko­rzy­stany do mon­tażu wypo­sa­że­nia dodat­ko­wego, zgod­nie ze spe­cy­fi­ka­cją zama­wia­ją­cego. Nie wiemy nie­stety, czy w mie­lec­kich zakła­dach są dziś cztery gotowe maszyny ocze­ku­jące na odbiorcę – ostat­nie suk­cesy zakła­dów w sprze­daży śmi­głow­ców ratow­ni­czo-prze­ciw­po­ża­ro­wych spra­wiały, że kolejne maszyny były kom­ple­to­wane na bie­żąco i nie musiały być pro­du­ko­wane na zapas, jak działo się to jesz­cze kilka lat temu.

• Dariusz Wiaderski
• http://zbiam.pl/artyku%C5%82y/black-hawki-dla-wojsk-specjalnych/